تحلیل سیستم پاداش در قانون مدیریت خدمات کشوری با نگاهی به استراتژیهای پاداش و تفاوتهای فردی در رضایتمندی

در قرن 21 سرعت گسترش اطلاعات، شتاب گرفته و پیشرفت علمی کامپیوتر یکی از سرمایه گذاری های بلند مدت مدیریتی در آینده می باشد. با توجهبه توسعه تکنولوژی و اهمیت منابع انسانی مدیران درمی یابند که منابع انسانی بسیار با ارزش، نادر، بی رقیب و غیر قابل جایگزین می باشد. درچنینشرایطی حفظ منابع انسانی و ایجاد انگیزه درجهت افزایش روزافزون بهره وری درکار با استفاده از مکانیزم های مختلف از جمله پاداش از اهم وظایف هرسازمان است. برای اجرای این وظیفه مهم در سازمانها میبایست قوانینی متناسب در نظام اداری هر کشور تنظیم گردد بطوریکه روشن و شفاف باشد.همه کشورها باید از یک نظام اداری کارا و مؤثر برخوردار باشند. مسأله ای که در مورد نظام اداری ایران وجود دارد این است که در کشور ما در طول چندسال چندین قانون برای نظام اداری کشور وضع شده است اما آنچه در همه این قوانین بسیار مشهود است این است که کمترین توجه به مسائل انگیزشیازجمله پاداش شده است. دراین مقاله سعی می شود با ارائه مفهوم پاداش، مدیریت پاداش و انواع آن ضمن اینکه گامی درجهت آشنایی با این کارکردمهم برداشته میشود با توصیف و اشاره به مفاد مرتبط در قانون مدیریت خدمات کشوری بحث را گسترش داده تا ضمن ایجاد درک بهتری از این موضوعبه چالشهای انگیزشی آن پرداخته و برای رفع این چالشها پیشنهاداتی مطرح کرد. همچنین در این مقاله به استراتژی های مختلف پاداش اشاره و نشانمیدهیم که تفاوت های فردی در ارتباط با پاداش و رضایت شغلی نیز وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پاداش ، مدیریت پاداش ، رضایتمندی ، استراتژی ، قانون مدیریت خدمات کشوری