مدیریت مالی قراردادهای بخش عمرانی در طرح های آب و فاظلاب

مدیریت مالی ضعیف پروژه ها ، ناهماهنگی های موجود در بخشهای مختلف دستگاه های اجرایی و برداشت های نادرست از قوانین و همچنین استفاده از منابع محدود دولت به منظور تامین منابع مالی طرحهای آب و فاضلاب در کشور باعث شده که عملیات اجرایی در بسیاری از موارد در مدت اولیه پیش بینی شده به اتمام نرسد و طولانی شدن مدت اجرا منجر به افزایش بار مالی پروژه ها و کاهش بازدهی اقتصادی طرح می گردد. این افزایش هزینه در شکلهای مختلف بروز نموده و در نهایت به عنوان مطالبات پیمانکاران تلقی شده و می بایست به آنان پرداخت گردد و نهایتاً در پاره ای از موارد دستگاه های اجرایی علی رغم پرداخت هزینه های بیش از برآورد اجرایی طرح ، با طرح های ناتمام و غیر قابل بهره برداری مواجه می گردند. یکی از این عوامل افزایش بار مالی تعدیل در دوران تاخیرات مجاز و همچنین پرداخت حق الزحمه به شرکت های مهندسی مشاور )دستگاه نظارت( و عوامل دیگر نظیر حق الزحمه ماموریت عوامل کارفرما به منظور نظارت عالیه بر اینگونه پروژه ها و بسیاری موارد دیگر خواهد بود لذا در این تحقیق ضمن ارائه نتایج کلی از بررسی 202 فقره قرارداد طرح های عمرانی و همچنین تجزیه دقیق از دو نمونه از قراردادهای فوق به عنوان مطالعه موردی به شناسایی مهمترین و تأثیر گذارترین عوامل افزایش بار مالی پروژه ها پرداخته شده است. در این فرآیند ابتدا عوامل و علل افزایش هزینه ها شناسایی شده و سپس تاثیر این عوامل بر روی یکدیگر مورد بررسی قرار گرفته است. بر اساس تجزیه و تحلیل انجام شده بر روی دو نمونه موردی ارائه شده، این میزان افزایش به طور میانگین 22 درصد از هزینه برآورد اولیه را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

مدیریت مالی ، هزینه های اجرایی ، پروژه ، منابع مالی ، تأخیرات مجاز