بررسی نقش میانجی سرمایه فرهنگی در ارتباط میان کارآفرینی درون سازمانی و نگرش به تغییر سازمانی

امروزه، با توجه به تغییرات شگفت انگیز محیطی که شاهد رقابت بیش از پیش سازمانها در عرصه فناوری و قدرت هستیم ، کارآفرینی درون سازمانی به عنوان یکی از شاخه های اصلی کارآفرینی، می تواند نقشی کلیدی در موفقیت سازمانها داشته باشد. از طرفی نگرش به تغییر سازمانی و مولفه های آن از بهترین عوامل موثر بر فرآیند گسترش فرهنگ کار آفرینی در سازمانهاست که با افزایش تمایل به آن می توان الگویی اثربخش برای دستیابی به اهداف نوآوری، ابتکار عمل ، ارائه خدمات نوین، فرآیندهای کاری جدید و حتی بهبود کیفیت خدمات رسانی را مسبب شد. از آنجایی که کارفرینی سازمانی با توجه به عدم ثبات شرایط محیطی، مستعد پذیرش مخاطرات ناشی از تحمیل هزینه و هدر رفتن فرصت هاست ، لذا، امر توجه به این سرمایه فرهنگی در سازمانها برای مدیران ضرورت خواهد داشت. بدیهی است، برای غلبه بر موانع و تهدیدهای پیش روی، راه حل سازنده، فراهم کردن بستر مناسب فرهنگ کارآفرینی در سازمانهاست که بر پایه انعطاف در نگرش و دانایی محوری، استوار باشد، بخصوص برای سازمانی نظیر دانشگاه علوم پزشکی مشهد که مقرر است گسترش دهنده دانش و پرچم دار بهداشت و سلامت جامعه باشد و موجباب تامین بهداشت، درمان و آموزش بخشی از افراد جامعه را فراهم کند. هدف این پژوهش، ارائه پیشنهادهایی کاربردی در راستای تقویت کارآفرینی درون سازمانی است. لذا، از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر روش آن، یک مطالعه توصیفی(پیمایشی) است که رابطه بین کارآفرینی درون سازمانی و نگرش به تغییر سازمانی با توجه نقش میانجی سرمایه فرهنگی را در دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مورد بررسی قرار داده است. نتایج به کمک نرم افزار spss و آزمون های همبستگی مورد تحلیل قرار گرفته است که در این پژوهش، به منظور بررسی نرمال بودن متغیرها از آزمون کلموگروف - اسمیرنوف به عنوان روش ناپارامتری ساده، همبستگی اسپیرمن، پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل اطلاعات، حاکی از اثبات سوالات اصلی تحقیق است که ا ثر کل بدست آمده از تحلیل مسیر و ضرایب استاندارد شده از معناداری روابط مذکور، حکایت می کند.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، کارآفرینی درون سازما نی ، نگرش به تغییر سازمانی ، سرمایه فرهنگی ، دانشگاه علوم پزشکی مشهد ،