سقف شیشه ای و ارتقاء زنان در گذر زمان

زنان از قابلیت ها و توانمندی های خاصی برخوردارند ازجمله مهارت های نرم مانند هوش هیجانی بالاتر، مهارت های ارتباطی، انعطاف پذیری بالا در سبک های رهبری، رفتارهای فداکارانه و تأکید بر مراقبت و رابطه را می توان نام برد. بااین وجود و برخلاف افزایش کمی آنان در بازار کار میزان حضورشان در رده های مدیریتی اعم از مدیریت کلان و خرد ناچیز است و این در حالی است که پژوهش های انجام شده در سطح جهان برای شناخت برتری مردان در مدیریت وجه تمایزی را برای مدیر بودن مردان در مقایسه با زنان قائل نیست. به هرحال الزامات و پیچیدگی مدیریت سازمان ها، موجب ظهور و توسعه دیدگاه استعاره ای به نام سقف شیشه ای نسبت به موانع ارتقای زنان در سازمان شده است. این معضل مهم که نشان از تأخر فرهنگی داشته و ناشی از تعمیم نامنصفانه ی تفاوت های زیستی زنان و مردان به حوزه های کاری است، تبعات منفی خود را بروز داده و باعث شده است که از توانمندی های فکری و تخصصی و قابلیت های مدیریتی زنان استفاده ی مناسب به عمل نیاید. پیش نیاز درمان چنین معضلی، شناخت نسبت به وجود بیماری و شناسایی عوامل به وجود آورنده آن است. در این مقاله، به طور خلاصه کارکرد استعاره ی سقف شیشه ای در مدیریت سازمان، مرور می شود و برخی از موانع ارتقاء زنان به پست های مدیریت که از بیشترین تأثیر برخوردارند، نظیر کلیشه جنسیت، شبکه های اجتماعی و ارتباطات، شکاف درآمدی کار زنان و صخره ی شیشه ای موردبررسی قرار گرفت و درادامه مهم ترین عوامل تأثیرگذار بر فروریختن سقف شیشه ای یعنی نقش رسانه، تأثیر فرهنگ سازمانی و تأثیر خانواده بر شکست سقف شیشه ای قلمداد شد.

کلیدواژه ها:

سقف شیشه ای ، مدیریت ، زنان ، کلیشه جنسیت ، شکاف درآمدی