تاثیر احیای بافت قدیمی برحفظ هویت شهروندان (نمونه موردی شهرستان بروجرد،خیابان های سعدی وصفا)

بافت قدیمی شهرها نقش مهمی در تعریف هویت آن شهر ،هویت محیط پیرامون آن وحفظ هویت فرد دارد. لذا با حفظ و احیای بافت های قدیمی می توان گام های بلندی در جهت حفظ سیمای شهری و حفظ هویت رد برداشت. در این مقاله به دو روش تحلیلی – توصیفی و کاربردی سعی در تبیین و تفهیم مقوله ی هویت و به خصوص هویت اجتماعی و بررسی زمینه های شکل گیری هویت اجتماعی درافراد پرداخته و سپس رابطه هویت اجتماعی باهویت مکان مورد بررسی قرارگرفته و برای فهم بیشتر این موضوع به توضیح رابطه هویت مکانی- اجتماعی درمحله های سنتی بیان می گردد و در نهایت با تعریف انواع مداخله در بافت های قدیمی به بسط بیشتر این موضوع ازجهت احیای بافت های قدیمی می پردازیم وهدف نشان دادن رابطه ی بین احیای بافت های قدیمی وحفظ هویت شهروندان است برای دستیابی به این مهم خیابان صفا وخیان سعدی درشهرستان بروجرد مورد بررسی قرار می گیرد.نتایج بررسی ها دراین مقاله بیانگر این مطلب است که درخیابان صفا به دلیل قرارگیری آن در بافت قدیمی شهر بناها بیشتر در معرض حفظ و احیا قرار گرفته اند، اما این تغییرات سبب از بین رفتن هویت اجتماعی در ساکنان آن نشده و رابطه ی بین افراد بواسطه ی وجود رابطه ی قوی فرهنگی – مذهبی محکم تر و ناگسستنی شده است اما در نقطه مقابل آن فضاهای خیابان سعدی با وجود بافتی جدید تر بیشتر مورد بازسازیی و نوسازی قرار گرفته و همین امر باعث خدشه دارکردن هویت اجتماعی ساکنان آن شده و زمینه را برای تبعات ناخوشایند بعدی از جمله بزه کاری های اجتماعی فراهم کرده است.

کلیدواژه ها:

احیا ، بافت قدیمی ، هویت شهروندان ، بروجرد