بررسی تطبیقی اصول پنج گانه پیشنهادی پیرنیا برای معماری ایرانی با کلام الهی
محل انتشار: کنفرانس بین المللی یافته های نوین پژوهشی در علوم،مهندسی و فناوری با محوریت پژوھشھای نیاز محور
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,811
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ICMRS01_513
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1395
چکیده مقاله:
محمد کریم پیرنیا از شاخص ترین محققان تاریخ معماری است. او در زمره نخستین محققانی است که کوشیدند با بهره گیری از دیدگاه ها و زبان جدید، معماری گذشته ایران را بررسی و درباره ی آن اظهار نظر کنند. پیرنیا با بررسی ها و تحقیقات فردی خویش از بناها و گفت و گو با معماران و استادکاران قدیمی، برخی اصول معماری ایرانی را مورد شناسایی قرار داد و به تدریج حاصل تحقیقات خود را در طی مقالاتی که تدوین نمود در اختیار عموم قرار داد. این اصول که شامل مردم واری، درون گرایی، نیارش و پیمون، خودبسندگی و پرهیز از بیهودگی است ریشه در تاریخ معماری ایران دارد، ولی از آن جایی که پس از طلوع اسلام سبک های معماری به گونه ای تغییر یافت و تفاوت محتوای بیان و فرم معماری به شکلی است که نمی توان سهم و تاثیر اسلام را در دگرگونی آن، نادیده گرفت. تاثیری که منشا آن به معارفی باز می گردد که کلیاتش در کتاب آسمانی قرآن نمود یافته است. لیکن پژوهش حاضر بر آن است تا پس از معرفی و بیان ویژگی های هرکدام از اصول پیشنهادی پیرنیا به تطبیق آن ها با آیات قرآنی پرداخته و نقش کلام الهی را در تکوین این اصول شناسایی نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهران قنادزاده
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران، ایران
انسیه قربانی نیا
استادیار گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران شرق، تهران،
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :