جایابی و سایزینگ منابع تولید پراکنده جهت افزایش بارپذیری در سیستم های توزیع

شکل گیری واحدهای DG در شبکه های توزیع به بالاترین سطوح نفوذ افزایش پیدا کرده است و خطوط انتقال به تنهایی پاسخگوی بارپذیری در شبکه های توزیع نیستند. انتخاب مکان و سایز بهینه برای چندین واحد DG بر مبنای انرژی های تجدیدپذیر یک موضوع مهم در دستیابی به مزایای DGها در سیستم های قدرت مدرن شده است. تکنیک های بهینه سازی ابزارهایی هستند که می توانند استفاده شوند تا مکان و سایز بهینه واحدهای DG را جهت دستیابی به موضوعات امنیتی و سایر مسائل فنی در سیستم پیدا کنند. هدف نهایی در این مقاله این است که با تعیین مکان و سایز بهینه واحدهای DG، توان راکتیو مورد نیاز باس ها جهت افزایش بارپذیری سیستم و هم چنین افزایش توانایی سیستم در برابر اغتشاشات را تامین کند. انواع مختلف واحدهای DG از نظر تزریق و جذب توان راکتیو در شیبه سازی ها لحاظ شده و سپس میزان کارآمدی هر یک از انواع این واحدها در بارپذیری شبکه، پروفیل ولتاژ، تلفات و سایر مسائل بدست آمده است. تکنیک به کار رفته در این مقاله الگوریتم هوشمند ترکیبی PSO-GA می باشد که جهت حل مسئله پیشنهادی بر روی شبکه استاندارد 33 باس IEEE تست شده است.

کلیدواژه ها:

منابع تولید پراکنده ، الگوریتم PSO-GA ، بارپذیری شبکه ، کاهش تلفات ، پروفیل ولتاژ