ارتباط بین مهارت های روانی انگیزش و شخصیت ورزشی در مدارس فوتبال

هدف پژوهش حاضر تعیین ارتباط بین شخصیت و انگیزش در بازیکنان مدارس فوتبال شهرستان مرودشت بود. روش پژوهش، از نوع تحقیقات توصیفی همبستگی بوده که به شکل میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری شامل بازیکنان مدارس فوتبال شهرستان مرودشت بود. به دلیل ماهیت جامعه آماری از نمونه گیری کل شمار استفاده شد. نمونه ها در دو رده سنی نوجوانان و جوانان انتخاب شدند. جهت ی انگیزه ورزشی جمع آوری داده های این پژوهش ازدو پرسشنامه (SMS) و پرسشنامه شخصیت ورزشی (SPQ-20) استفاده شد. داده ها بر اساس پرسشنامه ها جمع آوری شد و تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS ها توسط نظرات متخصصان انجام شد. اعتبار صوری و محتوایی پرسشنامه تایید شد و با استفاده از روش آلفای کرونباخ پایایی آنها به ترتیب، شخصیت ورزشی (0/72)، انگیزش ورزشی (0/85) مورد تأیید قرار گرفت. نتایج آزمون کولموگروف اسمیرنوف، طبیعی بودن توزیع متغیر را تایید نکرد. بنابراین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی اسپیرمن،آزمون من یو ویتنی و رگرسیون استفاده شد. نتایج آزمون نشان داد که میانگین شخصیت در گروه نوجوانان بیش از جوانان بود و گروه جوانان انگیزش بیشتری نسبت به نوجوانان از خود نشان دادند. نتایج نشان داد که بین انگیزش و شخصیت رابطه معناداری مشاهده نشد اما بین مولفه های شخصیت با انگیزش رابطه معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، انگیزش ، مدارس فوتبال ، مهارت های روانی