ارتباط سبک های رهبری تحول گرا و عملگرای مربیان با انگیزش موفقیت کاراته کاران نخبه مرد ایران

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط سبک های رهبری تحول گرا و عمل گرای مربیان با انگیزش موفقیت کاراته کاران نخبه مرد ایران بود. جامعه آماری مورد نظر این تحقیق تمام کاراته کاران نخبه مرد ایران در غالب 23 تیم (لیگ برتر، لیگ دسته یک و دسته دو) و به تعداد 175 نفر بودند. کل جامعه آماری به عنوان نمونه تحقیق در نظرگرفته شد از پرسشنامه نیمرخ رهبری (TLP) مارشال ساشکین (1998) و پرسشنامه نگرش ورزشی (SAI) وبلیس (1998)، با طیف لیکرت، که روایی پرسشنامه های مذکور به ترتیب توسط رهی) 5211 ( و کریمی) 5219 (. برآورد و مورد تایید قرار گرفته بود، استفاده شد. روش تحقیق حاضر از نوع همبستگی بود که به صورت میدانی اجرا شد.برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (میانگین، انحراف استاندارد، فراوانی و درصد فروانی) و همچنین در بخش آمار استنباطی از ازمون کای اس، ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. یافته ها نشان داد، بین سبک رهبری تحولگرا و انگیزش موفقیت کاراتهکاران نخبه مرد ایران رابطه معنی داری وجوددارد. اما بین سبک رهبری عملگرا و انگیزش موفقیت کاراتهکاران نخبه مرد ایران رابطه معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سبک رهبری ، تحولگرا ، عملگرا و انگیزش موفقیت کاراته کاران