شناسایی حالت چهره با استفاده از پایگاه دادة مکانی- زمانی QIM , ITMI

این مقاله دو روش جدید پشته سازیِ مکانی- زمانی روی تصاویر ویدیویی ارائه شده و از آن برای شناسایی حالت چهره استفاده می شود. این روشها نوعی پایگاه دادة مکانی-زمانی محسوب می شوند که اطلاعات زمانی و مکانیِ نقاط متحرکِ صحنه، روی یک کلیشه ذخیره می شود. روش اولِ پشت هسازی، شاملِ زمان رخدادِ هر نقطة متحرک است. در این روش، زمانهای رخدادِ هر حرکت ذخیره شده و نتیجة نهایی به تعداد تصاویر دنباله، نرمالیزه م یشود. از این پایگاهِ دادة جدید که شامل اطلاعات مکان و زمان رخدادِ هر حرکت است ویژگیهایِ هندسی استخراج می شود. در روش دوم تکرار رخدادهایِ حرکت در هر ناحیه از تصویر بدست می آید. در این روش، تصاویر دریافتی به 30 ناحیه چندی سازی (کوانتیزه) م یشوند و یک بردار ویژگی 30 تایی نتیجة مجموعة فریمهای دریافتی است. با ویژگیهایِ استخراج شده از این دو پایگاهِ داده مبتنی بر پشته سازی فریمها و یک شبکة عصبی روی مجموعة 150 تایی از حالات چهرة پایگاه دادة کوهن-کاناد، نرخ شناسایی 80 % بدست م یآید. سهولت استخراج ویژگیهای پیشنهادی نسبت به ویژگیهای مورد استفاده در روشهای موجود، آنرا برای کاربردهای بلادرنگ مناسب می سازد.

کلیدواژه ها:

پشته سازی مکانی-زمانی ، شناسائی احساس ، حالت چهره ، تصاویر ویدیویی