بررسی تاثیر شهر نشینی بر مصرف انرژی در ایران

در این مقاله به بررسی تاثیر شهرنشینی بر مصرف انرژی در ایران با استفاده از مدل خودبازگشت با وقفه های توزیعی طی دوره زمانی 1350- 1391 پرداخته شده است. نتایج حاکی از آن است که: شاخص باز بودن اقتصاد، شاخص شهرنشینی،رشد اقتصادی و سرمایه فیزیکی بر مصرف انرژی در کوتاه مدت و بلندمدت تاثیر مثبت و معناداری دارند. ضریب تصحیح خطا که سرعت تعدیل به سمت تعادل را نشان می دهد، منفی و کوچکتر از یک است و این امر حاکی از آن است که حرکت از یک دوره به دوره دیگر به میزان 0/49 انحراف مصرف انرژی از مسیربلندمدت توسط متغیرهای الگو تصحیح می شود. آزمون های ثبات و تشخیص نیز بر ثبات ساختاری مدل تاکید دارند

کلیدواژه ها:

بازبودن اقتصاد ، شهرنشینی ، رشد اقتصادی ، مصرف انرژی