تأثیر دیاژنز بر کیفیت مخزنی سازند فهلیان در یکی از میادین نفتی جنوب غرب ایران

سازند فهلیان در جنوب غربی ایران یکی از مخازن مهم کربناته است . این سازند به سن بریازین - والانژین از سازند های مخزنی گروه خامی می باشد. گروه خامی شامل سازندهای سورمه و هیث از ژوراسیک و سازندهای فهلیان ، گدوان و داریان از کرتاسه می باشد. با توحه به خصوصیات سنگ شناسی سازند فهلیان، قابل تقسیم به دو بخش فهلیان بالایی(رتاوی)و فهلیان پایینی (یاماما) است. ضخامت فهلیان در برش تحت الارضی مورد مطالعه 406 متر می باشد.سازند فهلیان با مرز پیوسته در بالای سازند گرو و با مرز ناپیوسته در زیر سازند گدوان جای دارد. بررسی های دقیق پتروگرافی وتفسیر نمودار های ژئوفیزیک (پرتو گاما، نوترون، چگالی وصوتی ) سازند فهلیان در برش مورد مطالعه نشان می دهد که این سازند از 4 گروه رخساره ای وابسته به پهنه جزر و مدی ، تالاب ، سد و دریای باز ساخته شده است. سازند فهلیان عمدتاً متشکل از آهک و مقادیر متغیری کانیهای رسی می باشد. بخشهای بالایی و میانی سازند فهلیان فاقد پتانسیل هیدروکربوری بوده و عمدتاً متراکم می باشد. بخش پایینی سازند فهلیان دارای آب، نفت و گاز می باشد.هدف این مطالعه بررسی فرایندهای دیاژنزی و تاثیر آن بر کیفیت مخزنی سازند فهلیان می باشد. 196 مقطع نازک تهیه شده از خرده های حفاری مورد مطالعه دقیق میکروسکوپی قرار گرفت. که مهمترین فرایندهای دیاژنزی در این سازند می توان به میکریتی شدن، سیمانی شدن، فشردگی (پیریتی شدن، دلومیتی شدن )، انحلال و نئومورفیسم اشاره کرد .در مقاطع مطالعه شده تخلخل های قالبی، حفرهای بین دانه ای و شکستگی مشاهده شده است. که فراوان ترین انها از نوع حفره ای است.