جداسازی گاز توسط غشای آلیاژ پلیمری پلی یورتان/پلی وینیل الکل

این پژوهش شامل تهیه و مشخصهیابی غشای پلییورتان و غشاهای آلیاژی پلییورتان/پلی(وینیل الکل) به منظور بررسی خواص جداسازی گاز میباشد. پلییورتان توسط روش پلیمریزاسیون دو مرحلهای از مواد اولیه ایزوفورن دیایزوسیاناتIPDI) پلی تترامتیلن گلایکولPTMG) با وزن مولکولی 2000 گرم بر مول و 4،1 -بوتان دی آمینBDA) در نسبت مولی از دی ایزوسیانات:زنجیرگسترنده:پلیال 1:2:3 تهیه شد. یک گروه از پلی(وینیل الکل) با وزن مولکولی 15 و30و60و145و200 کیلودالتون به منظور تهیه غشاهای آلیاژی پلی یورتان/پلی(وینیل الکل) انتخاب شدند. اثر وزن مولکولی پلی(وینیل الکل) بر خواص تراوایی گازهای نیتروژن، اکسیژن، متان و دی اکسیدکربن مورد بررسی قرار گرفت. همه غشاها توسط روش جدایش فازی گرمایی و ترکیب درصد پلی یورتان:پلی(وینیل الکل)، 10:90 تهیه شدند. خواص فیزیکی و شیمیایی غشاهای آلیاژی تهیه شده توسط آزمونهای SEM و XRD ،FT-IR مورد بررسی قرار گرفت. نتایج طیف سنجیFT-IR غشاهای آلیاژی تهیه شده نشان میدهد که با ورود پلی(وینیل الکل) به بستر پلییورتان، جدایش فازی موجود بین قطعه سخت و نرم کاهش مییابدکه ناشی از ایجاد پیوند هیدروژنی بین گروهOH پلی(وینیل الکل) و گروهN-H موجود درقطعه سخت پلییورتان میباشد