بررسی کاهش کلراید چرخه محلول دی اتانول آمین با استفاده از پایلوت تعویض یونی و تاثیر آن برخوردگی داخلی تجهیزات و بهبود فرآیند شیرین سازی گازطبیعی

در سیستمهای شیرینسازی گاز طبیعی ظهور مداوم ترکیبات نامطلوب نظیر آنیونهای کلراید که در چرخه محلولهای آبی آمین مصرفی به نمکهای گرما مقاوم مشهور هستند؛ امری غیر قابل اجتناب است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر کاهش پیوسته غلظت یون کلراید درمحلول دیاتانول آمین مصرفی در سیستم شیرینسازی گاز طبیعی و اثر آن بر رفتار خوردگی سطوح درونی تجهیزات از جنس فولاد کربنی ومشکلات به وجود آمده در بهره برداری سیستم آمین کارخانه گازمایع خارگ میباشد. بدین منظور نمونههایی از محلول دی اتانول آمین خروجی از برج احیاء،مورد تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی قرار گرفت. با گذشت زمان مقدار آنیونهای کلراید تا بیش از 353 میلیگرم در لیتر افزایش نموده است و به دنبال آن مقدار یونهای آهن تا بیش از 14 میلیگرم در لیتر افزایش یافته که نشان از افزایش نرخ خوردگی درونیبرجها و مبدلهای در تماس با چرخه محلول دیاتانول آمین داشت. برای کاهش خاصیت خورندگی محول دیاتانول آمین در این سیستم شیرین سازی گاز، حذف پیوسته آنیونهای کلر با طراحی پایلوت مبدل رزینی حاوی رزین آنیونی قوی ) 4200CL ، مورد استفاده در تولید آب دمین مجتمع پتروشیمی خارگ( در ابعاد 3 متر طول و 1.1 متر قطر و با ظرفیت جداسازی روزانه 25 کیلوگرم نمک کلراید آمین؛ موردآزمایش قرار گرفت. نتایج سرویسدهی پایلوت طراحی شده در یک بازه زمانی 6 الی 9 ماهه نشان از کاهش مقدار کلراید و یون آهن در محلول دی اتانول آمین داشت که این امر موجب کاهش نرخ خوردگی سطوح درونی تجهیزات فولاد کربنی و کاهش تعمیرات غیر روتین گردید. همچنین به دنبال کاهش حضور ترکیبات نامحلول ناشی از خوردگی درونی که باعث غیر فعال شدن محلول آمین میشدند گزارشات کارخانه نیز نشان از بهبود فرآیند درعملیات بهره برداری وکاهش مصارف انرژی داشت

کلیدواژه ها:

نمکهای گرما مقاوم ، کلراید ، دی اتانول آمین ، نرخ خوردگی ، رزین تعویض یونی ، شیرین سازی گاز