بررسی امنیت محیطی در پارک های بانوان بر پایه رویکرد CPTED (مطالعه ی موردی: پارک آنا تبریز)

توان راه رفتن ایمن در فضا های شهری نظیر پارک ها مستلزم بهره گیری از پتانسیل های بالقوه محیطی در فرآیندهای طراحی شهری است امری که امروزه کمتر مورد توجه قرار می گیرد. رویکرد CPTED در طراحی شهری به عنوان فرآیند توجه به امنیت از طریق طراحی محیطی شناخته می شود و از سوی دیگر پذیرش عمومی پارک های بانوان علی رغم انتقادات وارده، نشان از ضرورت ایجاد آن در جامعه ی ایرانی دارد ، براین اساس با کاربست رویکرد CPTED در فرایند طراحی شهری این امکان وجود خواهد داشت که شاهد فضاهایی با امکان نظارت عمومی بیشتر و نیز کاهش میزان دسترسی به مناطق جرم خیز باشیم. تعمیم و توسعه به کار گیری این رویکرد در شهر سازی، نشان از توانمندی بالایی است که این روش در ارتقاء سطح امنیت دارا می باشد؛ لذا این پژوهش به دنبال تلفیق رویکرد CPTED و پروژه پارک های بانوان به عنوان فضایی انحصاری جهت حضور زنان م ی باشد . هدف از این پژوهش، دستیابی به اصولی است که برای ارتقاء امنیت بر مبنای رویکرد مورد نظر در طراحی پارک های بانوان از جانب معماران و طراحان شهری به کار گرفته شود. برای نیل به این هدف، ابتدا جهت بررسی میزان امنیت محیطی در پارک آنا تبریز به عنوان نمونه ی موردی پژوهش، مصاحبه ای عمیق با بانوان استفاده کننده از پارک انجام یافته؛ سپس با تحلیل فضایی و اجتماعی محدوده ی پارک براساس شاخص های CPTEDبه رتبه بندی کیفی مولفه ها پرداخته شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان دهنده ی امنیت نسبی پارک آنا تبریز در مقابل وجود ضعف هایی است که در این پژوهش در راستای رسیدن به وضعیت بهینه پیشنهاداتی بر مبنای رویکرد مذکور ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

امنیت محیطی ، پارک بانوان ، رویکرد CPTED ، پارک آنا تبریز