کاربرد روانشناسی شهری در تحلیل رابطه حاشیه نشینی با پرخاشگری

حاشیه های هر شهر مملو از جمعیت زاغه نشین است که به علت بی اعتنایی جامعه شهری دارای آمار اسیب های روانی و مشکلات روان شناختی بالاتری می باشد . تحقیق موردی حاضر در بین جمعیت فعال 15 تا 30 سال ساکن در منطقه حاشیهای امام رضای تبریز در مورد پرخاشگری با 4 پارامتر پرخاشگری بدنی, پرخاشگری کلامی، خشم و خصومت بدین صورت انجام شد که 174 نفر حائز شرایط سنی و ساکن در منطقه به صورت نمونه تصادفی انتخاب شدند بعد از اخذ پرسشنامه پرخاشگری باس- پری نتایج بدست آمده نشان داد هر 4 پارامتر مربوط به پرخاشگری در منطقه حاشیه ای پراکنش بسیار چشمگیری داشته و از بین آنها خشونت بدنی و خشم به ترتیب با 86 و 77 درصد دارای بیشترین شیوع و خشونت کلامی و خصومت با 54 و 49 درصد، شیوع متوسط در منطقه مورد مطالعه دارند.

کلیدواژه ها:

پرخاشگری ، روانشناسی شهری ، خشونت ، رفتارشناسی شهری ، جامعه شناسی