معماری، اقلیم، انرژی و توسعه پایدار

امروزه با توجه به ایجاد آلودگیهای زیست محیطی، محدودیت منابع فسیلی، بحران انرژی و مصرف 30 تا 35 درصد انرژی (در دنیا) توسط بخش ساختمان، توجه به اصول و روشهای عملی و اجرایی کارآمد در بخش ساختمان، به منظور صرفه جویی در مصرف انرژی اهمیت فراوان دارد. براین اساس، طراحی پایدار درجهت ایجاد یک ((معماری با رویکرد پایدار)) مهمترین نقطه مشترک مورد بحث در علم اقلیم شناسی ومعماری می باشد . طراحی اقلیمی یا زیست اقلیمی ساختمان،دارای اصول علمی وکاربردی است که توجه به این اصول در طراحی ساختمانها، می تواند علاوه بر ایجاد فضاهای مطلوب به لحاظ آسایش انسان، موجب صرفه جویی در مصرف انرژی نیزگردد. معماری پایدار یکی از گرایشها و رویکردهای نوین معماری است که برخاسته از مفاهیم توسعه پایدار می باشد. درپی سازگاری و هماهنگی با محیط زیست،یکی از نیازهای اساسی بشر، حفظ منابع انرژی و محیط زیست، صرفه جویی در منابع پایان پذیر فسیلی، نیاز به بهره مندی از انرژی های تجدید پذیر و پاک مانند انرژی خورشیدی و استفاده حداکثر از تهویه طبیعی به منظور سرمایش، روز به روز بیشتر احساس میشود.کاهش مصرف انرژی های فسیلی و هم زیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی مبدل به یکی از مهمترین تدابیر درمعماری و شهرسازی شده و معماران و شهرسازان را ملزم به رعایت اصول و قواعدی می کند. همچنین با رعایت الگوها و تکنیک های کاهش مصرف انرژی در بناهای مسکونی ضمن کاهش هزینه ها و رسیدن به اهدف زیست محیطی، میتوان در راستای آگاه سازی جامعه نسبت به اهمیت مسئله کاهش مصرف سوختهای فسیلی و استفاده از انرژی های پاک قدم برداشت تا ضمن حفظ سرمایه های ملی، از آلودگی های زیست محیطی نیز تا حد امکان جلوگیری نمود . در بحث توسعه پایدار و به تبع آن معماری پایدار اینکه هر ساختمان باید با بستر و محیط طبیعی پیرامون خود تعامل داشته باشد به امری بدیهی مبدل شده است . قسمت بحث برانگیز و مورد توجه این امر چگونگی برقراری تعامل و نوع تدابیر در نظر گرفته شده می باشد . این درست همان مطلبی است که سال ها پیش ساکنان این مرز وبوم با مهارتی ویژه از آن بهره جسته اند و با اجرای قواعد و فنون خاص در زمینه استفاده بهینه از انرژی ها و منابع طبیعی به خصوص خورشید و باد و هماهنگی با اقلیم از آن استفاده کرده اند و امروزه با سهل انگاری به ورطه فراموشی و نابودی کشانده شده است . این تدابیر نه تنها در زمینه های زیست محیطی بلکه در ابعاد دیگر پایداری چون ابعاد اجتمای و اقتصادی مشهود است . بنابراین سعی می شود با مطالعه در مورد ویژگی های معماری سنتی از نظر پایداری و با توجه به نکات مثبت و قابل تطبیق شیوه زندگی امروزی و با بهره گیری از مزایای تکنولوژی در طراحی، فرصتی فراهم شود که در ادامه روند مذکور و در تطبیق و ترکیب آن با شرایط زمانی حال در راستای توسعه پایدار گامهای بیشتری برداشته شود و راهکارهای فراموش شده در طراحی محیط مسکونی پایدار شناسایی شده و با به روز نمودن آنها با توجه به تکنولوژی های موجود از آنها در طراحی ساختمان هایی پایدار استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، پایداری اکو لوژیکی ، پایداری تکنولوژیکی