بهره گیری از مصالح نوین ، گامی به سوی تحقق معماری پایدار

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 777

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICOHACC01_456

تاریخ نمایه سازی: 14 آذر 1394

چکیده مقاله:

شهرنشینی با قدمتی هزاران ساله در قرون اخیر، تعریف و معنایی جدید پیدا کرده است بطوریکه میتوان گفت در پایان قرن کنونی حدود هفتاد درصد از جمعیت جهان شهرنشین شده اند، این گسترش شهرنشینی بخصوص در دوره معاصر باعث بوجود آمدن مشغله های فکری و نگرانی هایی برای صاحبنظران شده که به همین دلیل در جهت رفع این نگرانیها، دیدگاه توسعه پایدار و معماری پایدار مطرح گردیده است. معماری پایدار به عنوان شاخه مهمی از معماری عصر حاضر، در مقابله ی با اثرات سوء پیشرفت تکنولوژی و صنعتی شدن جوامع، راهکارهایی را جهت کاهش آسیب رسانی صنعت ساخت و ساز بر محیط زیست ارائه کرده و بناهایی نوین و همساز با طبیعت را عرضه می کند . در اینجاست که از معماران انتظار تولید راه حلهایی در جهت به کارگیری ابزارهای اجتماعی، اقتصادی و علوم فیزیکی برای تحلیل وضعیت و کشف پاسخهای مناسب می رود، یکی از این روشها بهره گیری از رویکرد تکنولوژی نوین در زمینه پایداری مرتبط با نوآوری های فنی در یافتن راه حلهایی برای مسائل امروزی است. رویکرد تکنولوژی نوین به منظور بکار گرفتن دوباره تکنولوژی در راستای تولید مصالح هوشمند و متریال های نوینی است که رفتار اکولوژیک ساختمان را در جهت مدیریت هوشمند انرژی پیش برد، و این به معنای بکارگیری مصالحی است که به بهترین شکل خود را با تغییرات محیطی تطبیق دهند . مصالح نوین پاسخی برای نیازهای تکنولوژیکی قرن بیست و یکم می باشند. استفاده از مصالح نوین در معماری علاوه بر اینکه به طور غیر قابل تصوری مقدار مصالح و انرژی سرمایه گذاری شده در ساختمان ها را کاهش می دهد، بلکه انسان را قادر به طراحی محیط های ساده مجزا، مستقیم و صریح که شرایط مناسبتری را در فضا برای ساکنان فراهم می کنند، میسازند. مقاله حاضر با رویکردی تحلیلی به بررسی نقش مصالح نوین در رسیدن به اهداف معماری پایدار می پردازد. بر اساس یافته های این پژوهش، مشخص می شود که معماران و صاحبان نظر با شناخت جامع مصالح نوین و هوشمند و بهره گیری از آن در پروژه های خود می توانند توان یک ساختمان را در جهت رسیدن به طرحی پایدار افزایش داد و گامی به سوی معماری پایدار برداشت.

نویسندگان

مهشید گودرزی

دانشجوی کارشناسی ارشد معماری گروه معماری علوم و تحقیقات سمنان دانشگاه آزاد اسلامی سمنان ایران

محمد شجاعی

استادیار دانشکده معماری گروه معماری واحد ورامین پیشوا دانشگاه آزاد اسلامی ورامین ایران

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • پناهی، س .کنکاشی پیرامون معماری پایدار، 1386، من ساختمانی می ...
  • دادفر، فاطمه و صالحی، زینب و کشاورز، رضوان، 1393، جایگاه ...
  • سفلایی، فرزانه . پایداری عناصر اقلیمی در معماری سنتی ایران، ...
  • مصالح هوشمند و نقش آن در معماری [مقاله ژورنالی]
  • محمودی، محمد مهدی. توسعه مسکن همساز با توسعه پایدار _ ...
  • E. T. Thostenson, C. Li, T. W. Chou , (2005) ...
  • Addington, D. Michelle; S chodek, Daniel L. (2005). "Smart Materials ...
  • Srinivasan , A. (1996). Science and Materials _ smart biological ...
  • Sobolev K, Ferrada- Gutierrez M. (2005). How nanote chnology can ...
  • Am Ceram Soc Bull _ 14-7. ...
  • E. T. Thostenson, C. Li, T. W. Chou , (2005) ...
  • Ritter, Axel, (2007). "Smart Materialsin Architecture, Interior Architecture and Design", ...
  • نمایش کامل مراجع