زمینه گرایی و شاخص های زیست محیطی در معماری

در با توجه به رشد روز افزون تکنولوژی و شهرنشینی هر روز شاهد به وجود آمدن سبک ها و موج های جدیدی در معماری هستیم که بصورت بناها و فرم های متفاوت و کاملا عجیب خود را مطرح می کنند ، اما به راستی سوال اینجاست که کدام اثر معماری را می توان به نوعی اثر ماندنی و پایدار معرفی کرد؟ با کمی مطالعه در می یابیم که خیلی از بناها سنتی ما بطور نسبی معماری زمینه گرا به حساب می آیند چون عواملی مانند فرهنگ و اصالت ، اقلیم ، مصالح منطقه و روابط عملکردی مناسب در این بناها تاثیر گذار بودند اما این بناها بطور نسبی زمینه گرا می باشند و هیچ بنایی بطور صد در صد زمینه گرا نمی باشد چون نیازهای ما از فضاهای معماری در طول زمان عوض می شود به همین دلیل ما در هر سبکی از معماری می توانیم به نوعی معماری زمینه گرا بصورت نسبی داشته باشیم به شرطی که به شاخص های معماری پایدار نزدیک باشد . در مطالعات به عمل آمده ای این نتیجه حاصل شد که معماری اکوتک و معماری ارگانیک و تا حدودی تفکرات معماری پست مدرن به معماری زمینه گرا نزدیک می باشند و نتایج بدست آمده از این بررسی ها حکایت از آن دارد که با توجه به کمبود انرژی و مشکلات زیست محیطی و رشد شهر نشینی باید درپی خلق آثار معماری زمینه گرا باشیم و معماری زمینه گرا باید در یک شرایط زمانی شامل این موارد باشد: هماهنگی و سازگاری با طبیعت و محیط زیست – حداقل آسیب به طبیعت و صرفه جویی در انرژی – تاثیر پذیری از شرایط فرهنگی ، محیطی واقلیمی پاسخ - درست به نیازهای عملکردی – خوانایی و دور از ابهام ...

کلیدواژه ها:

معماری زمینه گرا ، سبک ، اقلیم ، محیط ، طبیعت