معماری منظر،طبیعت و معماری سبز

امروزه ما بین رویکردهای مختلف در طراحی معماری «معماری سبز» یکی از مهم ترین و کارامد ترین رویکردهای طراحی محسوب می شود و توسط راهکارهایی که در آن ارائه شده است سعی در به حداقل رساندن اثرات مخرب ساختمان بر طبیعت و همسویی با آن دارد. اگرچه توجه به طبیعت در بسیاری از تمدن های باستانی و معماری های سنتی از جمله معماری سنتی ایران مبذول شده است، اما با این حال با اندیشه های امروزی برای ساخت بنا در تقابل است ولی اقتصادی ترین شیوه ی طراحی معماریست.خاطر نشان می سازد که طراحی بناهای سبز به صورت منفرد در کنار مزایایی که دارد اما کافی نیست و نیازمند طراحی شهری سبز میباشد. این مقاله ضمن معرفی راهکارهای هم آوایی ساختمان با طبیعت به بیان اهمیت طراحی معماری منظر و وجود رابطه ی مستقیم آن با اصول معماری سبز می پردازد. بنابراین توجه به مزایای طراحی سبز و ساخت بناها و طراحی شهری بر اساس اصول آن به خصوص در شرایط کنونی که مصرف انرژی و آلودگی هوا به میزان قابل توجهی افزایش یافته است می تواند نقش بسزایی در پیشرفت حرفه ی معماری و بهینه سازی در مصرف مصالح و انرژی داشته باشد و معماری کشور را یک گام به سوی ایجاد یک معماری خوب نزدیک تر نماید. در این میان معماران باید از طریق طراحی درست و اصولی جامعه را از اهمیت فراوان اقتصادی، سلامت و زیست محیطی انرژی های بی زیان مطلع کنند.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، معماری منظر ، طراحی شهری سبز ، مصرف انرژی ، انرژی های بی زیان