مروری بر مبانی نظری برنامه ریزی و طراحی برج های مسکونی

طراحی و اجرای آپارتمانهای بلند بعد از جنگ جهانی دوم ناشی از جنبش مدرن بود. ساخت و ساز این برجهای مسکونی که براساس ایده لوکوربوزیه شروع شد با گذشته کاملاً متفاوت بود و به سبک بین المللی نزدیک میشد. در این نوع مجتمع ها بر استفاده بهینه از فضا جهت ایجاد راحتی و آسایش ساکنان واحدهای مسکونی تاکید میشد. توجه به زندگی سالم از طریق دستیابی به نور خورشید ، هوای تازه، تهویه مطبوع ساختمان توسط سیستم های مکانیکی ، لوله کشی آب سرد و گرم، سیستم فاضلاب بهداشتی و سهولت در نظافت از مشخصه های این برج های مسکونی بود . تزئینات و جزئیات پیچیده در این برجهای مسکونی از بین رفت و سادگی جایگزین آن شد . بعضی فضاها مثل فضای نشیمن و غذا خوری در هم ادغام شدند و فضای واحدهای مسکونی رو به هر چه کوچکتر شدن نهاد. ایده استفاده از ساختمان های بلند مرتبه به منظور ایجاد مجتمعهای مسکونی برای طبقه کم در آمد نه تنها در کشورهای قاره آمریکا نا موفق بود، بلکه در اغلب کشورهای اروپایی نیز با شکست مواجه شد. این عدم موفقیت بیشتر ناشی از فقدان امنیت و ضعف نگهداری از خدمات جمعی آنها میگردد. شواهد آماری نشان میدهد به دلیل فرم فیزیکی این نوع برجهای مسکونی و به دلیل وجود فضاهایی به دور از دید عموم ، فضاهایی مستعد برای ارتکاب جرم و جنابت به شمار می روند.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، طراحی ، مسکن