مبانی نظری طراحی مرکز اطلاعات صنعت ساختمان با رویکرد معماری پایدار

امروزه توسعه علوم و فنون موجب پیدایش فناوری های نوینی در عرصه ساخت و ساز گردیده است. هم اکنون در ایران بیش از 65 سیستم و فناوری نوین ساختمانی مورد تایید قرار گرفته اند. از این رو آشنایی و بهره مندی از آنها متناسب با شرایط اقلیمی، جغرافیایی و نیازهای ساختمانی مناطق مختلف کشور یک ضرورت فنی و اقتصادی در بخش ساختمان و مسکن محسوب می گردد. در صورت فرهنگ سازی و تشویق مردم به استفاده از این نوع فناوریها، می توان به مقدار چشم گیری در هزینه های ساخت و ساز صرفه جویی کرد. در جهت اجرایی شدن راهبرد صنعتی سازی ساختمان در کشور و دستیابی به اهدافی همچون، ارتقای سطح تولید صنعتی ساختمان، افزایش عمر مفید ساختمان ها و ضرورت احداث بناهای مسکونی در کشور، استفاده از سیستم های نوین ساختمانی اجتناب ناپذیر خواهد بود. توجه به مصالح و روشهای ساخت بومی موضوعی است که نیازمند تحقیقات و پژوهش های گسترده ای است . این زمینه می تواند تاثیر بنیادین در کاهش میزان انرژی مورد نیاز در دوران ساخت و (بویژه) دوره بهره برداری داشته باشد ، که به تبع آن آلودگی های محیطی نیز تنزل می یابد . مضاعفا اینکه صرفه جویی موثری در استفاده از منابع طبیعی به عمل خواهد آمد. معماری پایدار نوعی از طراحی را در بر می گیرد که با حداکثر استفاده از استعداد های محیطی محیطی مطلوب برای استفاده کنندگان ایجاد کند و با مقیاس مناسب خود به جزئی جدانشدنی با بستر خویش تبدیل شده و به وحدت با آن می رسد. معماری پایدار و اکولوژیک، به معماری مانند یک اورگان زنده توجه می کند تا مکان مناسبی را برای زندگی انسان به عنوان اورگانیسم زنده دیگر فراهم شود. گرچه این نوع از معماری از پیشرفته ترین تکنیک ها برخوردار است ولی در رابطه تنگاتنگی با معماری اقلیمی حرکت می کند. این مقاله قصد دارد به منظور تحقق معماری پایدار در طراحی مرکز اطلاعات صنعت ساختمان به بررسی مبانی نظری آنان بپردازد.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مرکز اطلاعات ، فنون جدید ، صنعت ساختمان