بررسی رابطه میان انواع قدرت مورد استفاده مدیران، جهت گیری و کنترل آنها و تاثیر آن بر خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور

این تحقیق با هدف بررسی رابطه میان جهت گیری و کنترل قدرت مورد استفاده مدیران و میزان خود کارآمدی آنان درسازمان امور مالیاتی کشور انجام شده است. این تحقیق از نوع کاربردی بوده و به شیوه توصیفی- همبستگی انجام شدهاست. جامعه آماری تحقیق کلیه کارشناسان و مدیران میانی، عملیاتی و ارشد سازمان امور مالیاتی کشور بوده اند. برای گردآوری داده ها دو پرسش نامه یکی با 40 سوال برای سنجش مولفه های جهت گیری و کنترل قدرت و دیگری با 17سوال برای سنجش سطح خودکارآمدی تنظیم و در اختیار اعضای جامعه آماری قرار گرفت. سوالات پرسش نامه ها بهشکل بسته طراحی شده و برای انتخاب افراد از روش نمونه گیری طبقه بندی چند مرحله ای استفاده شده است. پس ازتحلیل نتایج با استفاده از آزمون همبستگی نتایج زیر به دست آمده است: بین انواع قدرت مورد استفاده مدیران و جهتگیری و کنترل آن و میزان خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معنادار وجود دارد. بین استفاده از توسل به مقام بالاتر و میزان خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معنادار وجود دارد. بین استفاده ازاقدامات دوستانه و خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معنادار وجود دارد. بین استفاده از مذاکره وچانه زنی و میزان خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معنادار وجود دارد. بین استفاده از دستور مستقیم و خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معناداری وجود ندارد. بین استفاده از تحریم و تشویقو خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معناداری وجود ندارد. بین استفاده از استدلال و میزان خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معنادار وجود دارد. بین استفاده از تاکتیک ائتلاف و خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معنادار وجود دارد. بین استفاده از نفوذ بالا به پایین و میزان خودکارآمدی کارکنان سازمان امور مالیاتی کشور رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

قدرت ، خودکارآمدی