بررسی رابطه مؤلفه سرمایه ساختاری از سرمایه فکری با اثربخشی برنامه های آموزشی دانشگاه آزاداسلامی واحداهواز

هدف این پژوهش سنجش میزان رابطه سرمایه ساختاری ، یکی از مؤلفه های سرمایه فکری با اثر بخشی آموزشی است که به منظور شناسایی میزان قابلیت آن برای کاربرد سرمایه فکری مورد بررسی قرارگرفته است.جامعه این پژوهش شامل دو گروه، اعضای هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز و دانشجویان این دانشگاه می باشد که شامل 52 عضو هیات علمی و 3500 دانشجو می باشد. برای جمعآوری داده های پژوهش از دو پرسشنامه یک پرسشنامه سنجش اثربخشی محقق ساخته و یک پرسشنامه سرمایه فکری بونتیس 1998 استفاده شده است .که در بین 221 نمونه از دانشجویان و 11نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز توزیع و جمع آوری گردید. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران برای جامعه متناهی استفاده شد که با در نظر گرفتن فاصله اطمینان 95درصدی و حداکثر خطای نسبی برآورد به میزان 05 / 0 مقدار نمونه برای دانشجویان 221 و اساتید 11 به دست آمد.شیوه توزیع نمونه ها نیز به روش تصادفی ساده انجام گرفت. نتایج حاصله با استفاده ازآزمونهای همبستگی، رگرسیون و معادلات ساختاری نشان داد روابط معنی داری بین مولفه سرمایه انسانی و اثربخشی آموزشی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه ساختاری ، اثربخشی آموزش ، دانشگاه آزاد اسلامی