بررسی رابطه عزت نفس با پیشرفت تحصیلی دانشجویان مدیریت دانشگاه شمال

ارزشیابی شخص از خویشتن یکی از عوامل رشد روانی دانشجویان می باشد. این ارزشیابی به صورت احساسی است که انتزاع و شناسایی آن دشوار است زیرا پیوسته تجربه می شود و جزئی از هر احساس و دخیل در هر واکنش احساساتی انسان است، لذا باید یک پژوهش و تحقیق این ارزشیابی شخص از خودش را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. تحقیق حاضر به بررسی رابطه عزت نفس دانشجویان مدیریت دانشگاه شمال آمل با پیشرفت تحصیلی شان می پردازد. جامعه آماری دانشجویان مدیریت دانشگاه شمال آمل و از نمونه گیری تصادفی 20 دانشجوی دختر و 20 دانشجوی پسر برای پاسخ گویی به سوالات پرسش نامه انتخاب شدند. تحقیق توصیفی و از نوع همبستگی است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه عزت نفس کوپر اسمیت است که آن را در سال 1966 براساس تجدیدنظری که بر روی مقیاس راجرز دیمونه (1945) انجام داده تهیه و تدوین کرد و شامل 5 موضوع است. برای تعیین روایی و پایایی آزمون، تحقیقاتی از جانب پانچر (1967) کمپل (1965) کوپر اسمیت (1967) هورمن (1965) و مورسن (1971) انجام گرفته که روایی و پایایی آزمون را مورد تأیید قرار می دهد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین عزت نفس و پیشرفت تحصیلی رابطه معنی دار مستقیمی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، پیشرفت تحصیلی ، خودباوری ، ارزشیابی شخصی