تحلیل تأمین مالی خارجی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

این مطالعه با استفاده از استدلال های مطالعات پیشین و رویکردی جدید، به بررسی ارتباط بین تأمین مالی خارجی، جریان نقدی و محدودیت مالی شرکت ها پرداخته شد . در واقع، تلاش شد تا به این پرسش پاسخ داده شود که آیا ارتباطی معکوس بین جریان نقدی و تأمین مالی خارجی شرکت ها برقرار است یا خیر، آیا محدودیت یا عدم محدودیت مالی شرکت ها بر این ارتباط موثر است و آیا وجود دارایی های قابل وثیقه گذاری، این ارتباط را تحت تأثیر قرار می دهد یا خیر. به این منظور از داده های 111 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 تا 1392، مدل داده های ترکیبی و روش حداقل مربعات تعمیم یافته برآوردی (EGLS)، استفاده شد. نتیجه بررسی ها مشخص نمود که در صورت استفاده از بدهی بهره دار به علاوه تغییر در سرمایه سهام عادی به عنوان معیاری برای تأمین مالی خارجی، و وجوه جمع آوری شده داخلی (خالص جریان نقدی) ارتباطی معکوس و معنادار دارند و این ارتباط مورد انتظار، در شرکت های دچار محدودیت مالی، تفاوت معناداری نسبت به شرکت های فاقد محدودیت مالی ندارد. علاوه براین، در شرکت های دچار محدودیت مالی، اثرات جایگزینی جریان نقدی (ارتباط معکوس جریان نقدی با تأمین مالی خارجی) در شرکت هایی که دارایی های ثابت بالاتری دارند، بیشتر نخواهد بود

کلیدواژه ها:

تأمین مالی خارجی ، جریان نقدی ، محدودیت مالی ، بورس اوراق بهادار تهران