ارزیابی معماری اسلامی ایران در عصر جهانی شدن

معماری اسلامی ایران با گسترهی جهانی خود تا پیش از دوران مدرن، اکنون مقهور فرآیندهای پیچیدهی فرازمانی و فرامکانی عصر حاضر شده است. عصری که با فشرده کردن جهان و از بین بردن مرزهای اعتباری صفت جهانی شدن را به خود گرفته است لذا تامل در بده و بستانهای معماری اسلامی با پدیدهی جهانی شدن جمله چالش های معماری معاصر ایران میباشد. این پژوهش با هدف کشف عوامل موثر در وضعیت نابهسامان معماری اسلامی، رابطهی این معماری با پدیدهی جهانی شدن را با انتخاب آثاری چند، در قالب روش کیفی مورد بررسی قرار داده است. نتایج نظری و عملی حاکی از رابطهی دوسویه بین معماری اسلامی و پدیدهی جهانی شدن می باشد که در ادوار سه گانهی جهانی شدن به تدریج از حالت فعالانه به حالت منفعلانه بدل گشته است. نسخه ی پیشنهادی در پاسخ به این چالش، تعادل بین علم، هنر و تکنولوژی و نیز عملکرد جهان-محلی می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی جهانی شدن ، ادوار جهانی شدن ، رابطه هنر و علم و تکنولوژی