بهینه سازی سیستم اسکله های دیوار دیافراگم بتنی مهارشده با استفاده از شکبه عصبی مصنوعی و الگوریتم باینری جامعه پرندگان BPSO مطالعه موردی پروژه فاز دوم توسعه مجتمع بندری شهیدرجایی

با توجه به مشکلات و محدودیت های بنادر جنوبی ایران جهت پذیرش کشتی ها از نظر تعداد و ظرفیت، و همچنین به جهت بهبود عملکرد این بنادر،در سال های اخیر، طرح توسعه آن ها از جمله گسترش و تکمیل حوضچ هها، احداث اسکل ههای جدید با قابلیت پهلودهی کشتی های بزرگ، احدا ثتاسیسات زیربنایی و تجهیزات مدرن بندری و غیره مورد توجه و تاکید بسیار قرار گرفته است. طرح توسعه مجتمع بندری شهید رجایی، با توجه بهموقعیت فوق العاده و استراتژیک این بندر در منطقه از جمله مهم ترین این موارد می باشد. در این طرح به منظور احداث اسکل ههای جدید با قابلیت پهلودهی کشتی های نسل ششم و با توجه به شرایط ژئوتکنیکی پروژه، عمق آبخور و سایر مطالعات صورت گرفته، سیستم دیوار دیافراگم بتنی مهارشده به عنوان گزینه منتخب ساخت اسکله، مورد تایید قرار گرفته است.با توجه به مزیت های سیستم اسکل ههای دیوار دیافراگم بتنی مهار شده و استفاده گسترده از آن ها و با عنایت به ملاحظات مالی و هزین ههای احداث این پروژه ها، بازنگری فرآیند طراحی و بهینه سازی این نوع اسکله ها امری ضروری به نظر می رسد. در فرآیند استفاده از الگوریتم های بهینه سازیجهت محاسبه قیدهای حاکم بر سازه نیازمند تحلیل آن می باشیم. این مطلب به دلیل پیچیدگی های خاص این پروژه و طولانی بودن زمان مورد نیازجهت تحلیل دینامیکی غیرخطی سازه امری دشوار و بسیار زمان بر تلقی می گردد. در این مقاله ضمن مطالعه موردی فاز دوم طرح توسعه مجتمعبندری شهیدرجایی از روش الگوریتم باینری جامعه پرندگان جهت بهینه سازی سیستم اسکله دیوار دیافراگم بتنی مهارشده با تغییر متغییر های طراحی استفاده گردیده است. قیدهای حاکم بر مسئله بهینه سازی شامل تنش المان های سازه ای و اختلاف جاب هجایی افقی دیوار اصلی اسکله Quay Wall) می باشد که این مورد با استفاده از تکنیک تقریب سازی شبکه عصبی مصنوعی محاسبه می گردد.

کلیدواژه ها:

اسکله ، دیوار دیافراگم بتنی ، مهار شده ، شبکه عصبی مصنوعی ، الگوریتمBPSO