مخاطرات و بحران های دریایی وبررسی رابطه آموزش های ضمن خدمت با مدیریت بحران دریایی

نگرش سنتی به مدیریت بحران بر این باور بود که مدیریت بحران یعنی فرو نشاندن آتش به این معنی که مدیران بحران در انتظار خراب شدن امور م ینشینند و پس از بروز ویرانی سعی م یکنند ضرر ناشی از خراب یها را محدود سازند ولی به تازگی نگرش در این قلمرو تغییر کرده است ،براین اساس مدیران باید درباره اتفاقات احتمالی آینده بیاندیشند و آمادگی رویارویی با وقایع پیش بینی نشده را کسب کنند[ 8]. در رابطه با یگانهای دریایی از آنجایی که یک کشتی در دریا به جز ارتباط مخابراتی هیچ گونه ارتباطی با ساحل ندارد همانند یک کشور مستقل م یباشد که فرمانده یا کاپیتان،رئیس آن بوده و م یباید آن کشتی را به سلامت به مقصد برساند و ممکن است در طول مدت دریانوردی با مسائل ومشکلات فراوانی مواجه شود که هریک تبدیل به یک بحران دریایی گردد. از طرفی با توجه به حجم عمده تردد کشتی ها در مناطق دریاییایران که مورد توجه تمام قدرتهای دریایی می باشد امکان بروز بحران را بیش از پیش افزایش داده است. مدیریت و مهار این بحران ها مستلزم آموزش مدیران می باشد که در این مقاله مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

بحران ، مدیریت بحران ، بحران دریایی ، آموزش ضمن خدمت کوتاه مدت ، آموزش ضمن خدمت بلند مدت