تخمین ضریب اندرکنش در شمع های اسکله ها به کمکآنالیز بازگشتی

در اکثر تحلیل های موجود برای محاسبه ظرفیت های باربری ونشست شمع هاآنها را به صورت منفرد در نظر می گیرند در حالیکه شمع بصورت منفرد بندرت به کار می رود و بصورت گروهی می باشند. از این رو به علت اینکه کوبش و اجرای یک شمع بر روی خاک اطرافشتا شعاعی تآثیر می گذارد ، نتیجتآ دو شمع معین بر روی خواص خاکهای اطراف خود و در نتیجه خواص باربری و نشست یکدیگر تآثیرگذار هستند. در این مقاله تعدادی مدل با ستفاده از ضرایب اندرکنش تحلیل شده اند که نتایج آن ها در کنار نتایج سایر روشهای تحلیلی مدل سازی به عنوان نمونه های شاهد با نتایج مربوط به آزمایش بارگذاری در مقیاس واقعی مقایسه شده است. این مدلسازیها نشان داد که در تمامی مدل ها، همواره با افزایش نسبت فاصله شمع های گروه به قطر شمع ها از عملکرد گروهی کاسته می شود. سپس رابطه ای برای بیان ضریب اندر کنش داده شد و صحت و دقت آن مورد بررسی قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

اسکله شمع و عرشه ، گروه شمع ، بار جانبی ، ضریب اندرکنش ، آنالیز بازگشتی