بررسی تاثیر نیروهای هیدرودینامیکی بر پایداری خطوط لوله بستر دریا در منطقه عسلویه

خطوط لوله زیر آب در معرض عوامل هیدرودینامیکی و هیدرواستاتیکی ناشی از شرایط محیطی هستند. در این تحقیق به منظوربررسی پایداری خطوط لوله در زیر آب، با توجه به نیروهای ناشی از موج و جریان یک تحلیل پایداری انجام می شود. به منظور طراحی و تحلیل خطوط لوله در زیر آب استانداردهای محدودی وجود دارد. در این تحقیق در دو مرحله از استانداردهای 205 DNV-RP-C وDNV-RP-E305 استفاده می شود. منطقه مورد مطالعه سواحل بندر عسلویه و دادههای استفاده شده دادههای موج و جریان در منطقه عسلویه از سال 2007 تا سال 2008 است که به مدت یک سال توسط بویه شناور سازمان بنادر و دریانوردی جمعآوری شده است. ضرائب هیدرودینامیکی و اعداد بدون بعد مثل ضرایب درگ، لیفت، عدد رینولدز، کولگان کارپنتر و همچنین نیروهای هیدرودینامیکی وارد شده بهخطوط لوله در شرایط مختلف محاسبه گردیده و بر این اساس پیشنهاداتی جهت سایز های بهینه و ایمن لوله ارائه گردید تا شاهد حداقل تخریب در خطوط لوله بستر، صرفه جویی در هزینه ها و هم چنین وارد آمدن حداقل خسارات جبران ناپذیر به محیط زیست باشیم.نتایج بدست آمده نشان می دهد با توجه به شرایط موجود در منطقه، در خطوط لوله به ازای قطرهای کوچکتر از 1 متر نیروی لیفت نیرویغالب بوده و به ازای قطرهای بزرگتر از 1 متر نیروی لختی نیروی غالب خواهد بود. با توجه به نیروهای به دست آمده در حالت ارتفاع موج ماکزیمم-منطقه عمیق تغییرات حداقل وزن لوله در زیر آب به ازای قطرهای مختلف لوله خطی نبوده و به ازای قطر 0/7متر، تقریبا برابر با 2942 کیلوگرم بر متر می باشد.

کلیدواژه ها:

خط لوله ، استانداردDNV عسلویه ، پایداری ایستایی ، موج و جریان ، نیروهای هیدرودینامیکی