تبیین مولفه های فرهنگی در برندسازی پایدار مقاصد گردشگری معنوی

نفوذ عمیق معنویت در فرهنگ عصر جدید، رویکردی نوین در حوزه گردشگری ایجاد کرده که گردشگری معنوی نامیده می شود و همپوشانی بالایی با گردشگری دینی دارد. در این چارچوب، انسان جزیی از یک کل در نظر گرفته می شود که با انگیزه آرامش درون و پالایش روحی خود به مقاصد معنوی سفر می کند. مقاصد معنوی و دینی بین افراد و جوامع ارتباط برقرار می کنند و این مقاصد را نمی توان بدون ابعاد اجتماعی و فرهنگی آن ها در نظر گرفت. مولفه های فرهنگی در ترسیم چهره ی مقاصد گردشگری معنوی و ترویج آن نقش مهمی دارند. مقاصد معنوی عموماً با تجربه ی انسان ها و داستان هایی که مردم از آن ها تعریف می کنند، معنا می یابند و از سایر مکان ها متمایز می شوند. شخصیت سازی و پر آوازه کردن مقاصد گردشگری معنوی در راستای توسعه اقتصادی، رفاه اجتماعی و پایداری فرهنگی، نیازمند برندسازی مقصد با در نظر گرفتن ابعاد پایداری برند است. این نوع برندسازی به مفهوم خارج کردن مقصد از شرایط عادی و وارد کردن آن به شرایط منحصر به فرد و ویژه به کمک مولفه های فرهنگی مقصد با هدف تقویت جایگاه ذهنی و توسعه مکان مورد نظر است. پیش فرض ها و مولفه های فرهنگی به عنوان مهمترین ابزار برندسازی مقاصد پردشگری معنوی اطلاق شده و بدون در نظر گرفتن آن ها مقاصد گردشگری معنوی، پایایی و پویای لازم را نداشته و برنامه ریزان و مدیران را دچار مشکلات جدی خواهد نمود. این مقاله در پی شناخت مولفه های فرهنگی و تبیین چگونگی تأثیر آن ها در برندسازی مقاصد گردشگری معنوی به منظور توسعه پایدار این رویکرد نوظهور در حوزه گردشگری است.

کلیدواژه ها:

گردشگری معنوی ، برند ، مولفه های فرهنگی ، گردشگری ، برندینگ