بررسی انگیزه های انسان به سفر و چگونگی محصول گردشگری

طی سال های اخیر؛ تحریم های بین المللی نیرو محرکه ای گردید تا دولت را در راستای افزاش تنوع محصولات اقتصادی و متعاقباً کاهش آسیب های پیش رو بیشتر متمرکز نماید. به همین سبب اقتصاد چند محصولی نیازش احساس گردیده و گردشگری به عنوان محصولی اقتصادی توانست جایگاهش را در برنامه ی ششم توسعه به اولویت اول ارتقاء دهد. از آن جایی که نتیجه گرفتن از هر فعالیت و در هر زمینه نیازمند به اصل بنیانی شناخت بوده و همانظور که محصول گردشگری بر انسان عرضه می گردد، لذا شناخت از انسان به عنوان مهم ترین و اساسی ترین رکن می باید مورد توجه قرار گیرد. اهمیت موضوع مربوط است به این سوال که انسان و نیازهایش چیست و گردشگری در کجای این نیازها واقع شده است؟ اگر بتوان برای این سوال پاسخی مناسب دریافت، همزمان می توان به نیازهای واقعی او آگاه شد و برنامه ای مدون و مشخص برایش در هر زمینه ای از جمله توسعه ی گردشگری در ایران طراحی نمود. تصور کنیم در صدد باشیم برای جانداری خانه ای بسازیم اما ندانیم که آن جاندار چیست و چه نیازهایی دارد ؟ آیا می توان خانه ای که ساخته شده را متناسب با نیازهای او دانست ؟ لذا در این مقاله سعی شده با روش تحلیلی - توصیفی همراه با متد آکرونیک و دیاکرونیک، این مهم را تا آنجایی که مجال فرصت می دهد بررسی نموده و زمینه را، به جهت فراهم نمودن امکاناتی برای نیازهای واقعی او، از سفر و گردشگری ایجاد نمود. در این بررسی از یافته های کاشفان بنیادین علم، جامعه شناسان، اساتید و کلام ادیان بهره برده شده است. نتیجه ی بررسی نشان می دهد که غالب دانشمندان امروزی بر خلاف گذشته که انسان را تعریف می کردند و برای او نسخ ثابت اجتماعی تجویز کرده اند، با اثبات نظریه هایی همچون؛ نسبیت، اصل عدم قطعیت پدیده ها، علیت آماری، احتمالات، فیزیک کوانتومی، اصل مکملیت و ... دریافتند، که در رویکرد گذشته که بر مفروضات نیوتونی استوار بوده، دچار اشتباه شده اند. طی بررسی های نگارنده، گردشگری و سفر به عنوان نیازی درونی و از اهداف آفرینش است، سفر و گردشگری، هم در زندگی بیرونی و عینی یک عامل اقتصادی، اعتقادی، فکری و سیاسی است و هم در زندگی درونی و باطنی انسان که در حال حرکت دائمیست، موجبات گسستن بندهایی می گردد که عامل رکورد و توقف است . از مهمترین علت های آن، گسترش و تحرک جهان بینی انسان می باشد، یعنی جهان بینی یک گردشگر، هم وسیع می شود و هم متحرک و در مقابل کسی که بی حرکت و راکد است، جهان بینی اش نیز تنگ و راکد خواهد بود و ساختن یک تمدن، از یک بینش بسته ممکن نیست. بنابراین توجه به محصول گردشگری باید به شیوه ای باشد که نیاز او را در زندگی درونی و بیرونی به شکلی فراهم نماید که مدام بین این دو در حرکت باشد.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، تحول ، تکامل ، حرکت ، انسان ، میل ، انگیزه ، نیاز ، محصول گردشگری