بررسی رابطه بین خود نظم دهی تحصیلی و سبک یادگیری با تفکر انتقادی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان یزد درسال تحصیلی 1396-97

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودنظم دهی تحصیلی و سبک یادگیری با تفکر انتقادی در دانش آموزان دختر پایه ششم شهرستان یزد صورت گرفته است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و روش پژوهش غیر آزمایشی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی شهرستان یزد در سال تحصیلی 1396-97 که تعداد آنها برابر با 5275 نفر می باشد. با استفاده از محاسبه فرمول کوکران حجم نمونه برابر با 360 نفر می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی است. برای اندازه گیری یادگیری خودنظم دهی از پرسشنامه خودنظم دهی تحصیلی((SRQ-A و برای سنجش سبک یادگیری از پرسشنامه سبک یادگیری کلب (LSI) و همچنین سنجش تفکر انتقادی از پرسشنامه تفکر انتقادی ریتکس استفاده شده است. سطح معناداری آزمون برابر با 0/01 می باشد. به منظور توصیف متغیرها از شاخص میانگین و انحراف معیار استفاده شده است. در مرحله تحلیل آماری برای تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss21 جهت آزمون رگرسیون و همبستگی استفاده شده است. بین خودنظم دهی تحصیلی با تفکر انتقادی در دانش آموزان دختر پایه ششم ابتدایی رابطه وجود دارد و فرضیه اصلی اول تایید شده است جهت بررسی رابطه سبک یادگیری بر تفکر انتقادی از تحلیل رگرسیون استفاده شده، بنابراین مدل رگرسیون نمی تواند برای پیش بینی استفاده شود بنابراین فرضیه اصلی دوم تایید نشده است.

کلیدواژه ها:

خودنظم دهی تحصیلی ، سبک یادگیری ، تفکر ، تفکر انتقادی