رابطه ابراز وجود با هیجان خواهی و امید به زندگی با توجه به جنسیت

هدف بررسی رابطه بین ابراز وجود با هیجان خواهی و امید به زندگی دانشجویان دختر و پسر بود. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. از بین آنها 117 دانشجو با استفاده از جدول مورگان به روش خوشه ای ساده انتخاب و پرسشنامه های ابراز وجود ASA، فرم کوتاه هیجان خواهی زاکرمن و امید به زندگی حلاجیان را تکمیل کردند. نتایج تحلیل آمارهای توصیفی و استنباطی نشان می دهند که بین ابراز وجود و امید به زندگی دانشجویان دختر و پسر و دختر همبستگی معنی داری وجود دارد ولی این رابطه در پسران معنی دار نیست. رابطه بین ابراز وجود و هیجان خواهی دانشجویان دختر و پسر با هم و جداگانه معنی دار نیست. در ابراز وجود بر حسب جنسیت تفاوت معنی دار است ولی در امید به زندگی و هیجان خواهی تفاوت معنی دار نیست. نتیجه گرفته می شود که ابراز وجود ممکن است در امید به زندگی نقش داشته باشد ولی برای ابراز وجود نیازی به هیجان خواهی نیست.

کلیدواژه ها:

ابراز وجود ، هیجان خواهی ، امید به زندگی