پیش بینی بهزیستی اجتماعی سالمندان شهر اصفهان از طریق سبک های دلبستگی ایمن، اضطرابی و اجتنابی

هدف از این پژوهش پیش بینی بهزیستی اجتماعی سالمندان شهر اصفهان از طریق سبک های دلبستگی ایمنی اضطرابی و اجتنابی بود. طرح پژوهش رابطه ای از نوع پیش بینی بود. جامعه ی آماری پژوهش را کلیه سالمندان زن و مرد با رده سنی 60 سال و بالاتر شهر اصفهان در سال 1395 تشکیل می دادند که از میان آنان 150 نفر به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ابزاره های سنجش شامل پرسشنامه سبک دلبستگی هازن و شیور، 1987 و پرسشنامه بهزیستی اجتماعی کیز، 1998 بودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که بهزیستی اجتماعی با سبک دلبستگی ایمن رابطه مثبت معنادار وب اسبک دلبستگی اجتنابی رابطه منفی معناداری دارد p> 0/05. همچنین، یافت های تحلیل رگرسیون گام به گام نشان دادند که سبک های دلبستگی اجتنابی و ایمن بطور معناداری قادر به پیش بینی بهزیستی اجتماعی هستند و در مجموع 11/5 درصد از بهزیستی اجتماعی سالمندان را تبیین می کنند. P> 0/01 . بنابر یافته های حاصل از این پژوهش نیاز است که در زمینه بهزیستی اجتماعی افراد به عنوان یک مولفه روان شناختی اجتماعی به سبک های دلبستگی آن توجه کافی داشت.

کلیدواژه ها:

بهزیستی اجتماعی ، سبک دلبستگی ایمن ، سبک دلبستگی اضطرابی ، سبک دلبستگی اجتنابی ، سالمندان