مقایسه سازگاری زناشویی، تحمل پریشانی، دشواری تنظیم هیجانی در والدین کودکان عادی، معلول ذهنی و معلول جسمی در شهرستان ارسنجان

زمینه و هدف: ناتوانی و معلولیت حقیقتی انکار ناپذیر می باشد واثرات تولد یک کودک معلول می توان بسیار عمیق باشد به نحویکه یکایک افراد خانواده خصوصا" زن و شوهر به نوعی دچار بحرانهای ناشی از وجود معلول کودک می شوند و روابط رو به سردی میگذارد. هذدف این پژوهش بررسی مقایسه سازگاری زناشویی،دشواری تنظیم هیجانی، تحمل پریشانی در والدین کودکان عادی،معلول ذهنی و معلول جسمی در شهرستان ارسنجان می باشد.روشکار: 60 نفر از والدین دانش آموزان 7 تا 12 ساله (عادی، معلولذهنی، معلول جسمی) به صورت نمونه گیری در دسترس انتخابشدند که سن آنان بین 27 تا 36 سال بود. میزان سازگاری زناشوییآنها با کمک پرسشنامه گراهام بی اسپینز، میزان تحمل پریشانی ودشواری در تنظیم هیجانی آن ها به کمک مقیاس های تحملپریشانی سیمونز و گاهر و دشواری در تنظیم هیجانی گراتز ورویمرسنجیده شد. داده ها با کمک نرم افزار spss 20 طبقه بندی و با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغییری و آزمون توکیمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: خانواده های کودکانعادی از سطح سازگار زناشویی و تحمل پریشانی بالاتری نسبت بهوالدین کودکان معلول ذهنی و جسمی برخوردارند. همچنین والدینکودکان عادی دشواری کمتری در تنظیم هیجانی در برخورد بامشکلات نسبت به دو گروه دیگر دارند.نتیجه گیری: وجود کودک معلول در خانواده با مشکلات سازگاریزناشویی والدین، اختلال در تنظیم هیجانی و تحمل پریشانی پایینرابطه دارد.

کلیدواژه ها:

تحمل پریشانی ، آشفتگی در تنظیم هیجانی ، سازگاری زناشویی