نقش تفکر انتقادی در یادگیری دانش آموزان

هدف از نگارش این مقاله بررسی تفکر انتقادی و تاثیر آن در میزان یادگیری داشن آموزان است. امروزه با وجود تغییراتبسیاری که در فناوری و زندگی بشر به وجود آموده است دیگر نمی شود یادگیری هر مطلب بدون چون و چرا باشد؛ اینموضوع به خصوص در آموزش و پروش هر کشور به عنوان مجری اصلی تعلیم و تربیت هم قابل صدق است. واضح استکه یادگیری بدون چون و چرا در عصر حاضر کاربردی ندارد و همین موضوع باعث رشد سطح تفکر و توانایی نقد دردانش آموزان می شود که از ادقام این دو تفکری با نام انتقادی به وجود می آید. تفکر انتقادی در اکثر تعاریف صاحبنظران و مجامع علمی به صورت تقریبا مشابه است؛ چکیده این تعاریف این است که این تفکر مستدل، منطقی، دارایقضاوت و هدفمند است. ریشه این تفکر به یونان باستان و تفکرات سقراط و افلاطون باز می گردد، پس از آن هم به دلیلاهمیت آن دانشمندان بسیاری آن را بررسی کرده اند و پژوهش هایی در جهت اثبات آن انجام شده که نشان دهنده ی اینبود که این پدیده عامل اصلی در تحول دانش تجریی و نظری است. از مهمترین اهداف ایجاد تفکر انتقادی می توانپرورش فردی با قدرت تحلیل و نقد همراه با تفکر و قضاوت صحیح یاد کرد. ضرورت های بسیاری برای ایجاد این تفکربیان شده که اهم آن ریشه در وجود انسان دارد چون دائما میل به واکاوی و جستجو گری دارد. موانعی بسیاری هم درآموزش و پرورش این تفکر وجود دارد از جمله عدم علاقه و عدم وجود انگیزه؛ مثلا در برخی از مدارس امروزی به دلیلتوجه به برخی از رویکردهای روانشناختی به این موضوع بی توجهی شده و فقط بر انتقال مفاهیم صرف کفایت می کنندو از پرورش دانش آموز خلاق و متفکر فاصله گرفته اند

کلیدواژه ها:

یادگیری ، تفکر انتقادی ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش