بررسی پایایی، روایی و تحلیل عاملی مقیاس تفکر ارجاعی در دانشجویان ایرانی

تفکر ارجاعی یکی از مشخصههای معمول ذهن آدمی است وشامل خوداسنادهایی است برگرفته ازحوادث،موضوعات ورفتار افراد که مفهومی منفی را برای شخص تداعی می کند. از این رو،تهیه ابزارهایکارآمد جهت سنجش این سازه ضروری به نظرمیرسد. هدف اصلی این پژوهش،بررسی پایایی،روایی وتحلیلعاملی مقیاس تفکر ارجاعی در جمعیت ایرانی بود. 335نفرازدانشجویان دانشگاه آزاد لار با اجرای مقیاس تفکرارجاعی اهرینگ (2010)مقیاس نشخوارفکری هوکسما ومارو (1991 )و مقیاس رضایت از زندگیداینروهمکاران ( 1985)دراین پژوهش شرکت کردند. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی، علاوه برعامل کلیتفکرارجاعی،سه عامل را برای مقیاس تفکر ارجاعی تایید کرد.روایی همگرا وتشخیصی مقیاس تفکر ارجاعی ازطریق اجرای مقیاسهای نشخوار فکری هوکسماو مارو (1991 )ورضایت از زندگی داینروهمکاران (1985)درموردآزمودنیها محاسبه شد. ضرایب همبستگی میانگین نمرات آزمودنیها درمقیاسهای تفکر ارجاعی باشاخص های نشخوار فکری هوکسما و مارو (1991 )ورضایت اززندگی داینروهمکاران (1985 )معناداربود.همسانی درونی مقیاس تفکر ارجاعی بر حسب ضرایب الفای کرونباخ محاسبه شد و با ضرایب همبستگی 0/73تا 0/84مورد تایید قرار گرفت

کلیدواژه ها:

مقیاس تفکر ارجاعی ، روایی ، پایایی