راهکارهای علمی و عملی در جهت آسیب زدایی تربیت دینیدر مدارس و آموزشگاه های کشور

بیتردید هر تلاشی معطوف به نقطه است. معلم و مربی نیز مقصدی در سر دارند که از آنها به اهداف یاد میشود. اصولتعلیم و تربیت، بایدهای کلی است که از دل مبانی زاده میشوند یا قواعدی است که مربیان با ملاحظه مبانی و اهداف بایدبه کارگیرند. در واقع؛ تربیت دینی، تأثیر مثبتی در معنادارکردن زندگی دانش آموزان دارد. رفتارهایی از قبیل توکل بهخداوند، عبادت، زیارت و ... میتوانند از طریق ایجاد امید و تشویق به نگرش مثبت، موجب آرامش درونی دانش آموزانشود. بدین ترتیب برنامه های تربیت دینی موجود در تحقق اهداف تعیین شده در زمینه نسل جدید از کارایی لازم و کافیبرخوردار نیست. از نظر مسؤولان این ناکارآمدی تا حد زیادی در بحران آفرینی ها و یا کاستی های مشاهده شده دررفتارهای دینی و اخلاقی نسل نوجوان و جوان ما سهم مؤثری دارد. پرسش این است که باتوجه به افزایش ساعاتتدریس دینی و قرآن و فعالیتهای پرورشی، چرا نظام آموزشی ما تربیت دینی ـ اخلاقی، چندان موفق نبوده است؟ برایناساس هدف نوشتار حاضر آسیب شناسی تربیت دینی و ارائه راهکارها و پیشنهادات عملی در جهت بهبود و رفع آسیب-های احتمالی میباشد

کلیدواژه ها:

آسیب شناسی ، تربیت دینی ، آسیب زدایی