بررسی رابطه سبک های یادگیری و توانمندسازی روانشناختیدانش آموزان مقطع دبیرستان

زمینه و هدف: پژوهش حاضر بررسی رابطه سبکهای یادگیری و توانمندسازی روانشناختی دانش آموزان مقطع دبیرستانمیباشد. مواد و روش ها: این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهشهای کاربردی محسوب می شود.روش تحقیق ذکر شدهاز نوع پیمایشی می باشد.جامعه آماری آن شامل کلیه دانش آموزان مقطع سوم دبیرستان شهرستان بجنورد به تعداد 4500نفر می باشند. حجم نمونه براساس جدول مورگان ، 354نفر بوده که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ایانتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از دو روش کتابخانه ای ومیدانی استفاده شده است. ابزار گردآوری داده هابرای متغیر سبک یادگیری از پرسشنامه استاندارد شده 12سوالی سبکهای یادگیری کلب ( 2003)و برای سنجشتوانمندسازی روان شناختی دانش آموزان از پرسشنامه 15سوالی محقق ساخته توانمندسازی روانشناختی دانش آموزاناستفاده شده است. برای سنجش اعتبار پرسشنامه ها از ضریب آلفای کرونباخ برای هر دو پرسشنامه به ترتیب 0/950و 0/850بدست آمده که روایی پرسشنامه ها توسط محققین وصاحبنظران مورد تایید قرار گرفته است.نتیجه گیری: نتایجهمبستگی سبک های یادگیری و توانمندسازی روانشناختی نشان داد بین سبک های یادگیری و توانمندسازی روانشناختی رابطه مثبت و معناداری دیده می شود که در این میان دو سبک یادگیری همگرا و واگرا از همبستگی قوی تریبه نسبت سایر سبک های یادگیری با توانمندسازی روان شناختی دارند

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، توانمندسازی روان شناختی ، سبک همگرا ، سبک واگرا ، مقطع دبیرستان