سبکهای مقابله ای، تابآوری و هوش هیجانی درمبتلایان به اختلالاسترس پس از سانحه و افراد بهنجار

مقدمه: بدون شک، وقایع وپیشامدهای ناگوار و واکنشهای ناشی از آن جزء لاینفک زندگی انسان است.اما شیوه پاسخدهی فرد به این وقایع ارتباط مستقیم باسلامت روان او دارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسهسبکهای مقابلهای، تابآوری و هوش هیجانی در بیماران مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه وافرادبهنجار اجرا شد. روش: پژوهش حاضراز نوع علی – مقایسهای بود. که مبتنی بر هدف پژوهش تعداد03بیمار مبتلا به اختلال استرس پس از سانحه به طور تصادفی ازبین مراجعان بیمارستان قدس شهر سنندجانتخاب وبا 03نفر غیر مبتلا مورد مقایسه قرار گرفتند. مقیاس اختلال استرس پس از ضربه میسیسیپی،مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و سبک های مقابله ای بیلینگز و موس و مقیاس هوش هیجانی شاتابزارهای مورد استفاده بودند. ملاک ابتلا به اختلال استرس پس ار سانحه دریافت تشخیص از سویروانپزشکان مقیم بیمارستان قدس و کسب نمره برش(نمره)107در مقیاس می سی سی پی بود. برای تحلیلداده ها از تحلیل واریانس چند متغیره استفاده شد.یافتهها: یافته ها نشان داد که دو گروه ازلحاظ سبکهای مقابله ای باهم تفاوت معنادار دارند. مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه بیشتر از سبک مقابله ایاجتنابی و افراد بهنجار از سبک های رفتاری و شناختی استفاده می کنند.دوگروه از لحاظ هوش هیجانیو میزان تاب آوری روان شناختی بایکدیگر تفاوت معنادار داشتند.نتیجهگیری: مبتلایان به اختلال استرس پس از سانحه، اغلب از سبک های مقابله ای هیجانی استفاده میکنند و هوش هیجانی وتاب آوری روان شناختی پایین تری از افراد بهنجار دارند. هوش هیجانی به عنوانمتغیر تعدیل گر بین استرس و سلامت روان عمل می نمایدو تابآوری میتواند بر ارزیابی توانایی مقابلهبا استرس و توانایی درمان اضطراب تاثیر بگذارد. این یافته ها تلویحا می تواند راهنمای مناسبی در علتشناسی اولیه بیماری و آموزش شیوه های مناسب مقابله با استرس در افراد مبتلاباشد

کلیدواژه ها:

سبکهای مقابله ای ، اختلال استرس پس از سانحه ، هوش هیجانی ، تاب آوری