رتبه بندی زیرساخت های پیاده سازی فناوری آموزش مبتنی بر الکترونیک(مطالعه موردی: دبیرستان های کلانشهر کرج)

استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در تعلیم وتربیت منجر به کاهش محدودیت های یادگیری،تقویت برابری فرصت ها، تربیت نیروهای انسانی متناسب با عصر دانش و اطلاعات،کارآیی و بهره وریدر آموزش و پرورش و کسب مهارت های جدید تدریس در مربیان می شود. بحران آموزشی جنبههای مختلفی دارد که می تواند مورد تحلیل قرار گیرد از جمله فقدان اداره و تشکیلات صحیح برای بهکار گرفتن منابع و استفاده از روش های کهنه و قدیمی برای آموزش و تعلیم. اما همان گونه که گسترشفناوری های نوین موجب تهدیداتی برای آموزش بوده است فرصت های بی شماری را نیز برای آنفراهم آورده است. امروزه آموزش مبتنی بر الکترونیک به عنوان جدید ترین و با نفوذ ترین راه آموزششناخته شده است، ولی متأسفانه در کشور ایران همواره به علت عدم دسترسی به زیر ساخت های کافی،به کارگیری تکنولوژی های نوین با روند فرسایشی مواجه می گردد. این مطالعه درصدد بررسی و رتبهبندی زیرساخت های پیاده سازی آموزش مبتنی بر الکترونیک در قالب 7بعد و در دبیرستان های ناحیه 4کلانشهر کرج می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده و با استفاده از تحلیل AHPفازی، به ترتیبشاخص های اقتصادی، فنی و حمایت مدیریت بیشترین تأثیر را در کاربرد این تکنولوژی در مدارسایران ایجاد می نماید. در فرجام نیز پیشنهاداتی مطرح شده است

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر الکترونیک ، فناوری اطلاعات ، منطق فازی