اثربخشی روایت درمانی گروهی بر میزان شادکامی سالمندان شهر تبریز

این پژوهش با هدف، بررسی تاثیر روایت درمانی گروهی بر میزان شادکامی سالمندان شهر تبریز انجام شد. طرح ‏پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه افراد60 سال به ‏بالای ساکن در شهر تبریز تشکیل می داد که اختلالات روان شناختی (آلزایمر، دمانس و فراموشی) نداشتند. نمونه ‏آماری پژوهش شامل 20 ‏آزمودنی (10 زن و 10 ‏مرد) بود که به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و در گروه 10 ‏نفره (ازمایش و کنترل)، به شیوه تصادفی قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شادکامی اکسفورد` ‏( 1989 ‏) استفاده گردید. ابتدا همه نمونه ها به پرسشنامه مذکور پاسخ دادند . سپس برنامه روایت درمانی گروهی بر روی ‏گروه آزمایش در 10 ‏جلسه اجرا شد و در نهایت پس آزمون از گروه آزمایش وکنترل گرفته شد . جهت تجزیه و ‏تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل کواریانس یک طرفه استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که ‏فرایند جلسات روایت درمانیگروهی باعث افزایش میزان شادکامی سالمندان در گروه آزمایش نسبت به گروه ‏کنترل شده است . نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که روایت درمانی گروهی بر میزان شادکامی سالمندان موثر است

کلیدواژه ها:

شادکامی ، روایت درمانی ، سالمندی