بررسی اثربخشی بازی درمانی فلورتایم مبتنی بر رویکرد DIRبر افزایش پذیرش اجتماعی وبهبود بازداری رفتاری در کودکان دارای نشانگان اختلال سلوک

اختلال سلوک از شایع ترین علل ارجاع کودکان به مراکز بهداشت روانی، پزشک اطفال و درمانگاه های بالینی است وکیفیت زندگی، تعاملات و کارکرد های مبتلایان را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد و احتیاج به مداخله ی فوری دارد.هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی بازی درمانی فلورتایم بر افزایش پذیرش اجتماعی و بهبود بازداری رفتاری درکودکان دارای نشانگان اختلال سلوک است. روش مطالعه در چهارچوب یک طرح تک آز مودنی در طول سه ماه روی6کودک 6-5ساله ی دارای نشانگان اختلال سلوک صورت گرفت و نتایج در مراحل غربال ، پیش آزمون، پس آزمونو پیگیری بررسی گردید. یافته ها نشان میدهد درصد بهبودی در متغیر پذیرش اجتماعی کودکان گروه آزمایش 58/14بوده است که از لحاظ بالینی معنادار میباشد. همچنین اندازه ی اثر 3/5برآورد شده است که عدد بزرگی به حساب میآید. در متغیر بازداری رفتاری اگرچه پیشرفت قابل توجه بوده و تغییر چشمگیری را نسبت به گروه کنترل نشان می دهد؛از 50درصد کمتر بوده و به لحاظ بالینی معنادار نمیباشد. اندازه ی اثر محاسبه شده نیز متوسط ارزیابی شده است. با نتیجهگیری از یافته های فوق در مجموع میتوان گفت بازی درمانی فلورتایم مبتنی بر مدل رشد یکپارچه ی انسان، می تواند دربهبود کودکان مبتلا اختلال سلوک به عنوان درمانی اثربخش مطرح باشد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی ، فلورتایم ، اختلال سلوک ، بازداری رفتاری ، پذیرش اجتماعی