رابطۀ استرسورهای شهرنشینی و تکنو استرسورها و رشد اجتماعی نوجوانان

امروزه همۀ افراد در هر سنی و در هر جامعه ای در زندگی روزمرۀ خود با استرسورهای شهر نشینی و تکنولوژیکیدرگیرند. در این میان نوجوانان، نسبت به سایر افراد، شرایط و آسیب پذیری قابل توجهی دارند؛ چرا که به دلیل پیشرفتظرفیت های شناختی، رقابت جویی، استقلال طلبی و هیجان خواهی، هم ناچار به تحمل بار استرسورهای شهر نشینیهستند و هم علاقه و نیاز به کاربرد تکنولوژی دارند و به تبع آن در معرض تکنو استرسور ها نیز هستند اما هنوز به دلیلکمبود تجربه مجهز به راهبردهای مقابله ای مناسب نیستند؛ بنابراین رشد آنها به ویژه رشد اجتماعی و عاطفی آنها بیشتر ازسایرین تحت تأثیر این استرسورها قرار می گیرد. در جامعۀ ما که هر روز شاهد افزایش اضافه بار استرس های شهر نشینیو تکنولوژیکی هستیم نوجوانانمان بیشتر از گذشته در معرض آسیب اند. در پژوهش حاضر با بررسی پیشینۀ پژوهشی سایرجوامع و فقر پژوهشی موجود در ایران در زمینۀ مذکور، به بررسی رابطۀ استرسورهای شهرنشینی و تکنواسترسورها بارشد اجتماعی نوجوانان پرداخته شده است. هدف پژوهش حاضر پیش بینی رشد اجتماعی نوجوانان بر اساساسترسورهای مذکور بوده است. پژوهش حاضر در یک بررسی همبستگی نگر انجام شده است.نمونۀ پژوهش 105نفر ازدانش آموزان مقطع متوسطۀ شهر ساوه( 60دختر و 45پسر) در سال تحصیلی 1393-94با انتخاب تصادفی خوشه ایبودند. برای تحلیل داده ها از شاخص های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون سلسه مراتبی استفاده شد. ابزار هایپژوهش مقیاس استرسورهای شهر نشینی ( UHI)مقیاس تکنو استرسورهای نوجوانان و مقیاس رشد اجتماعی وایتزمنبود. نتایج پژوهش نشان داد همبستگی بین رشد اجتماعی و استرسورهای شهر نشینی و همبستگی بین رشد اجتماعی وتکنو استرسورها منفی و معنادار است و تکنواسترسورها و استرسورهای شهری می توانند درصد معناداری از رشداجتماعی نوجوانان را تبیین کنند. پژوهش حاضر نشان داد تکنواسترسورها و استرسورها شهری می توانند پیش بینی کنندههای معناداری برای رشد اجتماعی نوجوانان باشند که این نتیجه با یافته های پژوهش های پیشین همسو بوده است

کلیدواژه ها:

استرسورهای شهرنشینی ، تکنو استرسورها ، رشد اجتماعی ، نوجوانان