رابطه ی بین ویژگیهای شخصیتی وجهتگیری مذهبی با سلامت روان سالمندان شهر شیراز

هدف از انجام این تحقیق توصیف رابطهی ویژگیهای شخصیتی و جهتگیری مذهبی با سلامت روان سالمندان شهرشیراز و روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل کلیه ی سالمندان شهر شیراز در سال 1393و نمونه نیز شامل 180نفر از سالمندان ساکن در خانواده، کانون جهاندیدگان و مراکز شبانه روزی هستند که با استفاده ازروش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه ی شخصیتی آیزنک فرمبزرگسالان و ، پرسشنامه ی جهتگیری مذهبی آلپورت و رأس و پرسشنامه ی سلامت روان گلدبرگ فرم 28سؤالی(GHQ-28 )بوده است. برای تحلیل داده ها از شاخصهای آمار توصیفی نظیر میانگین و انحراف معیار و نیز آزمونهایآمار استنباطی ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج نشان داد بین ویژگی شخصیتی برونگرا با سلامت روانرابطه مثبت، بین ویژگی شخصیتی روانپریشی با سلامت روان رابطه منفی و بین روان رنجوری با سلامت روان رابطهمعناداری مشاهده نگردید و بین جهتگیری مذهبی بیرونی و جهتگیری مذهبی درونی با سلامت روان رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد. و بین سلامت روان سالمندان ساکن در خانواده، کانون جهان دیدگان و مراکز شبانه روزی تفاوتمعناداری وجود دارد

کلیدواژه ها:

ویژگیهای شخصیتی ، جهتگیری مذهبی ، سلامت روان ، سالمندان