برنامه ریزی راهبردی راز توفیق سازمان های هزاره سوم

یکی از برجسته ترین ویژگی های کشورهای توسعه یافته ، توجه به دانش مدیریت به عنوان یکی از ضروریات بلامنازع پیشرفت، توسعه و رشد اقتصادی و اجتماعی است. در این میان آنچه به عنوان اصلی ترین کارکرد مدیریت هر کشور و درسطوح مختلف مورد بحث است ، همانا برنامه ریزی و تلاش برای نیل اهداف پیش بینی شده در آن است. رخدادهای چند دهه گذشته همراه با نیازهای جدید حاصل در این سال ها باعث شده است که با صرف تکیه بر برنامه های متداول نمی توان با این رخدادها مقابله کرد. از این رو در سه دهه گذشته توجه مدیران و صاحب نظران به سمت برنامه های بلند مدت و به ویژه برنامه ریزی راهبردی جلب شده است . برنامه ریزی راهبردی به سازمانها کمک کرده تا در دنیایی که به مراتب چهره ای خصمانه تر پیدا کرده است ، کار سازتر عمل کند. بنابراین هدف از این مقاله، بررسی تاثیر برنامه ریزی راهبردی بر موفقیت در سازمانهای هزاره سوم است. این پژوهش با استفاده از مطالعات مقطعی و روش همبستگی انجام گردیده است و اطلاعات جمع آوری شده در آن با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل گردید. نتایج این پژوهش نشان می دهد که اجرای اولین مرحله از فرایند برنامه ریزی راهبردی در سازمان (رسالت سازمان) و توفیق سازمانها رابطه معناداری وجود ندارد.