ارزیابی رابطه ساختار مالکیت با عملکرد شرکت ها در قالب تئوری نمایندگی

پژوهش حاضر به ارزیابی رابطه ساختار مالکیت با عملکرد شرکت ها درقالب تئوری نمایندگی در شرکت های منتخب بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1389-1385 پرداخته است. نتایج برآورد مدل نشان می دهد که، نسبت دارایی های نامشهود به کل داراییها (IA)، نسبت استهلاک انباشته دارایی ثابت به بهای تمام شده دارایی ها (ADF)، و نسبت مخارج تحقیق و توسعه به کل دارائیها (RD) معناداربوده و اثر منفی بر عملکرد شرکت دارد. اما نسبت فروش به دارایی ثابت (S/F)، نسبت سود عملیاتی به فروش (O) و سهم شرکتها از رقابت در صنعت (COC) معنادار بوده و اثر مثبت ب عملکرد شرکت دارد. متغیر میزان تمرکز مالکیت (OS) در این بررسی و در مورد شرکت های منتخب مورد بررسی و طی دوره مورد بررسی معنا دار نمی باشد و بر عملکرد شرکت تأثیری ندارد.