بررسی چالش های اجرایی پزشک خانواده و نظام ارجاع در ایران

طرح پزشک خانواده، به عنوان یک پروژه ملی بهداشت و سلامت، طرحی کامل و راهبردی جهانی است که برای برطرف کردن مشکلات حوزه سلامت تعریف شده تا با تبدیل سیستم درمان نگر فعلی کشور به یک نظام سلامت محور، به عدالت در سلامت منجر شود. پزشک خانواده قصد دارد با حاکم کردن نظامی واحد بر مراقبت های تکه تکه و بدون سیاست بهداشتی و درمانی کشور، اقتصاد سلامت را اصلاح کند و از سردرگمی بیماران و دوباره کاری های سامانه پزشکی بکاهد.این برنامه بر اصل نظام شبکه بهداشت و درمان کشور یعنی برقراری عدالت اجتماعی، همکاری بین بخشی مشارکت مردمی و استفاده از تکنولوژی مناسب استوار است. هدف از این مطالعه بررسی چالش های اجرایی این طرح و ارائه راهکاری جهت رفع این معضلات به منظور ارتقا سطح نظام سلامت می باشد . دراین پژوهش با بررسی پیشینه ی تحقیق و همچنین جمع آوری اطلاعات از پایگاه های اینترنتی معتبر و بررسی نحوه اجرای طرح پزشک خانواده در ایران وچندین کشور منتخب ارائه گردیده است. ازمطالعات انجام شده می توان فهمید که سلامت همگانی ، تکلیفی بر عهده دولت هاست. این تکلیف دولت ها، جز از طریق نظامی ساختار یافته متشکل از مدل ها و نظاماتی همچون پزشک خانواده و استقرار نظام ارجاع مبتنی بر سطح بندی میسر نخواهد بود. از سوی دیگر، دستیابی به حداکثر یکپارچگی در امور مربوط به حفظ و ارتقای سلامت در هر یک از سطوح ارائه خدمت، توزیع عادلانه منابع و تحول در تخصیص منابع و امکانات، تنها از طریق استقرار سامانه ارجاع و سطح بندی خدمات امکان پذیر است.